به همه معلمان جهان

        به آن کس   که باگرمای دستانش وبابرق نگاهش ، باشیرینی کلامش به من دوست داشتن آموخته است .

        به آن کس که مرا  می  شناسد ، دوست داردوبا شناختن ودوست داشتنش بامن ، خودی شده است .

        به آن کس که دنیایم رامی فهمد ، مرا درک می کند واز باغ مصفای  پر بارش  دری به باغچه من گشوده است.

        به آن کس  که به من دیدن آموخته است ، دیدن دقیق وروشن واقعیت ها را.

        به آن کس که به من شناختن آموخته است ، شناختن درون وبیرون مجموعه های هستی را .

        به آن کس که  به من اندیشیدن  آمو خته است ، اندیشیدن بر اندیشه دیگران را.

        به آن کس که  به من   ایستادن آمو خته است ، ایستادن درجمع پنج میلیاردی هستی را.

        به آن کس که  به من   ساختن آمو خته است ، ساختن پرشکوه زندگی فردا را .

        به آن کس که   به من  دوست داشتن آموخته است ، دوست داشتن زند گی وزندگان را.

        به آن کس که  به من   گو ش دادن آمو خته است ، گوش دادن به حرف های موا  فق ومخالف را.

        به آن کس که   به من   پیروزی در شکست را یا د  داده است .

        به آن کس که    درمن شو ق یادگیری آفر یده  است .

        به آن کس که   به من   یادگرفتن را یاد داده است .

        به آن کس که  هم می داند وهم می تو اند دانسته هایش را شیرین ، سبک ، و به یاد ما ندنی منتقل کند.

        به آن کس که   گذ شته را می شنا سد و آینده را می بیند.

        به آن کس که   تاریخ سازان  ودانشمندان هسته ای را می سازد.

       به آن کس که ...